ဘုန္းႀကီးေတြ ေဝဖန္ရင္ ငရဲႀကီးတယ္ ။အျပစ္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ဟုတ္သလား ! လူပုဂၢိဳလ္ေတြက ဘုန္းႀကီးေတြကို လုံးေဝဝဖန္ပိုင္ခြင့္ မရွိဘူးလား
ေမးသင့္ေမးထိုက္တဲ့ ေမးခြန္းျဖစ္ၿပီး အေျဖကိုလည္း က်ယ္က်ယ္ျပန႔္ျပန႔္ ျပန္လည္ေဆြးေႏြးေျဖၾကားေပးမွ ေကာင္းမယ္လို႔ထင္ျမင္မိပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဘာသာေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဝဖန္ေျပာဆိုရမွာကို ဗုဒၶဘာသာဝင္အမ်ားစုဟာ ေၾကာက္ရြံ့ထိတ္လန႔္တတ္ၾကသလို ေဝဖန္သူရွိရင္ေတာင္ မိစၧာဒိ႒ိတစ္ဦးသဖြယ္ ရွု႔ျမင္တတ္ၾကလို႔ပါ။ ဗုဒၶဘာသာဝင္မွန္ရင္ ကေလးဘဝထဲက ငရဲႀကီးလိမ့္မယ္ဆိုတဲ့ စကားနဲ႔ ႀကီးပ်င္းလာခဲ့ရတာမို႔ ဗုဒၶဘာသာဝင္မွန္ရင္ အားလုံးနီးပါးက ငရဲႀကီးမွာ ေၾကာက္ၾကတာ ဆန္းေတာ့လဲ မဆန္းပါဘူး။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ဝိဘဇၨဝါဒေတာ္ရွိေပမယ့္ ရွင္ရဟန္းေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘာသာဝင္ေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္တိုင္ေဝဖန္ေရးလုပ္ရမွာကိုလည္း ေသမေလာက္ေၾကာက္ၾကသလို အေဝဖန္ခံလိုက္ရၿပီဆိုရင္လည္း ငါ့ကို ေကာင္းေစခ်င္လို႔ အျပဳသေဘာေဝဖန္တာလား ဂုဏ္သိကၡာ ညႇိုးႏြမ္းေအာင္လို႔ အပ်က္သေဘာကဲ့ရဲ့အတင္းဆို ရွုတ္ခ်ၿပီးေျပာတာလားဆိုတာကို မေဝခြဲေတာ့ပဲ `မင္းကေတာ့ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေနလို႔လဲ!ဆိုတဲ့ စကားလုံးၾကမ္းၾကမ္းေတြနဲ႔ ျပန္လည္တုန႔္ျပန္တတ္ၾကပါတယ္။
မညႇာမတာေဝဖန္ရရင္ ဒါဟာ ပညာမဲ့ျခင္းရဲ့ အစျဖစ္ၿပီး လူမိုက္ေတြရဲ့ လကၡဏာလည္းျဖစ္ပါတယ္။
ပုဗၺာ႐ုံေက်ာင္းအမႀကီး ဝိသာခါဟာ ေထရဝါဒဗုဒၶသာသနာေတာ္မွာ ေနလိုလလို ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားပါတယ္။ ဝိသာခါေက်ာင္းအမႀကီးဟာ ရဟန္းေတာ္ေတြကို အကိုလိုေမာင္လိုသားလို ေလးစားၾကည္ညိဳ ခ်စ္ခင္ျမတ္နိုးတတ္သူတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ရဟန္းေတာ္ေတြ သာသနာ့ဝန္ကို အားသြန္ႀကိဳးပမ္းထမ္းရြက္နိုင္ေအာင္ အဘက္ဘက္က လိုေလေသးမရွိ ေထာက္ပံ့လွုဒါန္းသူတစ္ဦးလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ဝိသာခါေက်ာင္းအမႀကီးဟာ လွုဒါန္းစရာရွိရင္လည္း လိုေသးမရွိလွုဒါန္းတတ္ၿပီး ရဟန္းေတာ္ေတြကို ဆုံးမစရာရွိရင္ ဆုံးမတတ္သလို ေဝဖန္စရာရွိရင္လည္း ဗြင္းဗြင္းႀကီး အားမနာတမ္းေဝဖန္တတ္သူျဖစ္ပါတယ္။
ဝိသာခါဟာ သားသမီးေျမးျမစ္ေပါမ်ားၿပီး အသက္လည္းရွည္တာေၾကာင့္ ‘အလြန္မဂၤလာရွိေသာ သူလို႔ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားမ်ားက အသိအမွတ္ျပဳၿပီး ဘာသာျခားတို႔ကအစ လက္ထပ္မဂၤလာစေသာကိစၥတို႔၌ ပင့္ဖိတ္ၿပီး ဦးစြာေကၽြးေမြးဧည့္ခံကာ “ဤသတို႔သားနဲ႔ သတိုးသမီးသည္ အရွင္မကဲ့သို႔ အသက္ရွည္စြာ အနားကင္း၍ ခ်မ္းသာျခင္းႏွင့္ ျပည့္စုံပါေစလို႔ ဆုေတာင္းၾကပါတယ္။
တစ္ေန႔မွာေတာ့ ဖိတ္ၾကားထားတဲ့ မဂၤလာေဆာင္အိမ္အေရာက္မွာ ဥဒါယီဆိုတဲ့ရဟန္းတစ္ပါးဟာ သတိုးသမီးနဲ႔အတူ အခန္းတစ္ခန္းထဲ မွာ ႏွစ္ေယာက္ထဲ စကားေျပာေနတာကို ျမင္လိုက္ရပါတယ္။ ျမင္လၽွင္ျမင္ခ်င္းပဲ အခန္းထဲဝင္သြားကာ “အရွင္ဘုရား မာတုဂါမနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ မဖြယ္ရာျပဳနိုင္တဲ့ေနရာမွာ စကားေျပာေနတာဟာ မသင့္ေတာ္ပါဘူး။ အရွင္ဘုရားက ရိုးရိုးသားသား ေျပာဆိုေနတာဆိုရင္ေတာင္ လူအမ်ားက အရွင္ဘုရားတို႔ ရိုးရိုးသားသား ေျပာဆိုေနတယ္ဆိုတာ ယုံၾကည္ၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူးလို႔ ေျပာဆိုဆုံးမပါတယ္။
ဥဒါယီရဟန္းဟာ ေျပာစကားနားမေထာင္တာေၾကာင့္ ဝိသာခါဟာ လမ္းထြက္ၿပီး “ဥဒါယီကိုယ္ေတာ္ဟာ မိန္းကေလးနဲ႔အတူ ဆိတ္ကြယ္ရာအရပ္မွာ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ထိုင္စကားေျပာေနပါတယ္ဆိုၿပီး လမ္းေပၚသြားေနတဲ့ ရဟန္းမွန္သမၽွကို ေလၽွာက္ထားပါတယ္။ ရဟန္းေတြကလည္း ဘုရားကို ျပန္ေလၽွာက္ၾကပါတယ္။ ဒီအခါမွာ ဘုရားရွင္က သိကၡာပုဒ္ပညတ္ေတာ္မူပါတယ္။ ဝိသာခါဟာ ေျပာဆိုဆုံးမေဝဖန္စရာရွိရင္ ရဟန္းေတြကိုလည္း အေႂကြးမထားပဲ ေျပာဆိုဆုံးမေဝဖန္တတ္ပါတယ္။
ဘုရားရွင္လက္ေတာ္က မစၧိကာသ႑ၿမိဳ႕မွာ စိတၱသူႂကြယ္ဆိုတာ ရွိခဲ့ပါတယ္။ သူက ပဥၥဝဂၢီအပါတြင္ ပါဝင္ေသာ မဟာနာမ္ေထရ္ထံမွာ တရားနာၿပီး ေသာတာပန္တည္ခဲ့သူပါ။ မဟာနာမ္ေမၼထရၠ သူလွုတဲ့ေက်ာင္းမွာ သီတင္းမသုံးတာမို႔ သုဓမၼ အမည္ရွိတဲ့ ရဟန္းတစ္ပါးကို ေက်ာင္းအပ္ကာ ကိုးကြယ္ပါတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ အဲဒီၿမိဳ႕ေလးကို အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္နဲ႔ အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္မေထရ္တို႔ဟာ ေနာက္ပါရဟန္းတစ္ေထာင္နဲ႔အတူ ေရာက္ရွိခဲ့ပါတယ္။
စိတၱသူႂကြယ္ဟာ အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္ထံမွာ တရားနာၾကားၿပီး အနာဂါမ္ျဖစ္သြားပါတယ္။ တစ္ရက္မွာ သူႂကြယ္က အဂၢသာဝကႏွစ္ပါးကို အိမ္ဆြမ္းစားႂကြဖို႔ပင့္ဖိတ္ပါတယ္။ ၿပီးမွ ေက်ာင္းထိုင္ျဖစ္တဲ့ သုဓမၼရဟန္းကို ပင့္ဖိတ္ပါတယ္။ သုဓမၼရဟန္းဟာ သူ႔ကို အရင္မပင့္ဖိတ္လို႔ စိတ္ဆိုးကာ ျငင္းလႊတ္လိုက္ပါတယ္။
သုဓမၼရဟန္းဟာ ေနာက္ေန႔ဆြမ္းစားခ်ိန္က်ေတာ့ စိတၱသူႂကြယ္အိမ္ကို သြားပါတယ္။ အိမ္ေရာက္လာတဲ့ သုဓမၼရဟန္းကို စိတၱသူႂကြယ္က ေကာင္းမြန္ခ်ိဳသာစြာနဲ႔ “အရွင္ဘုရား ဒီေနရာမွာ သီတင္းသုံးပါလို႔ ေလၽွာက္ထားတဲ့အခါမွာ “ငါဆြမ္းစားလာတာမဟုတ္ဘူး။ လွုဖြယ္ဝတၳဳေတြကို လာၾကည့္တာလို႔ ေျပာၿပီး ဟိုဟိုသည္သည္ တစ္ခဏမၽွၾကည့္ကာ “ဒကာ သင့္လွုဖြယ္ဝတၳဳတို႔သည္ မ်ားျပားေပစြ။ သို႔ေသာ္ကား ႏွမ္းႂကြပ္မုန႔္ကား မပါေခ်ဆိုၿပီး စိတၱသူႂကြယ္စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ ေျပာပါတယ္။
စိတၱသူႂကြယ္တို႔မ်ိဳးရိုးက ႏွမ္းႂကြပ္မုန႔္သည္ေတြပါ။ `အရွင္သုဓမၼ အရွင္ကား တစ္ခဏမၽွပင္နား၍ရွု႔ေသာ္လည္း အကုန္အစင္ ျမင္တတ္ေသာ က်ီးကန္းနဲ႔တူပါေပတယ္လို႔ စိတၱသူႂကြယ္က ျပန္ေျပာလိုက္တဲ့အခါမွာ စိတ္ဆိုးၿပီး `ဒီသူႂကြယ္ရဲ့ ေက်ာင္းမွာ ငါမေနဘူးလို႔ ေတြးၿပီး ရာဇၿဂိဳဟ္က ဘုရားရွင္ဆီသြားပါတယ္။
မိမိကိုလာေရာက္တဲ့ သုဓမၼရဟန္းကို ဘုရားရွင္က ႏွုတ္ခြန္းဆက္စကားေျပာၾကားၿပီး ဘာေၾကာင့္ ရာဇၿဂိဳဟ္ကို ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့တာလည္းဆိုတာကို ေမးျမန္းေတာ္မူပါတယ္။ သုဓမၼရဟန္းကလည္း ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ ေလၽွာက္ထားပါတယ္။
ဒီအခါမွာ ဘုရားရွင္က “စိတၱသူႂကြယ္ရဲ့ အျပစ္မဟုတ္၊ သင္ရဲ့ အျပစ္သာျဖစ္တယ္။ စိတၱသူႂကြယ္ကို သြားေတာင္းပန္ေခ်ဆိုၿပီး မိန႔္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ သုဓမၼရဟန္း လာေတာင္းပန္းတာကို စိတၱသူႂကြယ္က သုဓမၼရဟန္း မာနက်ေစလိုတာေၾကာင့္ ခြင့္မလႊတ္ပါဘူး။ ဒီအခါမွာ သုဓမၼရဟန္းက ဘုရားရွင္ဆီ ျပန္ၿပီး ေလၽွာက္ထားရပါတယ္။ ဘုရားရွင္ကလည္း ျပန္သြားၿပီး ေတာင္းပန္ခိုင္းပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ သုံးႀကိမ္သုံးခါ သြားလိုက္ျပန္လိုက္ လုပ္ၿပီးမွ ခြင့္လႊတ္ေပးပါတယ္။ သုဓမၼရဟန္းလည္း သိပ္မၾကာခင္မွာ ရဟႏၲာျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။
တစ္ခါမွာလည္းပဲ ေသာတာပန္အရိယာမ်ားျဖစ္တဲ့ ေဃာသကသူေဌးႀကီးတို႔ ဦးေဆာင္ေသာ ေကာသမၺီၿမိဳ႕က ဒကာဒကာမေတြဟာ အက်င့္သီလအင္မတန္စင္ၾကယ္ၾကတဲ့ ရဟန္းေတာ္မ်ား အတၱမာနကို အေျခခံၿပီးျဖစ္တဲ့ စိတ္ဝမ္းကြဲျပားမွုကို ျပန္လည္ညီညြတ္ေစဖို႔အတြက္ ဝါတြင္းသုံးလပတ္လုံး ဆြမ္းေလာင္းလွုျခင္း မရွိပဲ ရဟန္းေတာ္ေတြကို အၾကပ္ကိုင္ကာ ညီညြတ္စြာေနထိုင္ၾကေအာင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ဘူးပါတယ္။
အထက္ပါ၀တၳဳေတြကို ေထာက္ဆၿပီးေတာ့ သာသနာေတာ္ႀကီး စင္ၾကယ္ေစဖို႔အတြက္ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ စိတ္ေကာင္းစိတ္ျမတ္မ်ားနဲ႔ဆိုရင္ ရဟန္းသံဃာေတြကို ေဝဖန္႐ုံမၽွမက လိုအပ္ရင္ အၾကပ္ကိုင္ၿပီးေတာင္ ဆုံးမနိုင္တယ္ဆိုတာ လယ္ျပင္မွာ ဆင္သြားသလို ထင္ရွားလွပါတယ္။ ရဟန္းသံဃာေတြကို ေကာင္းေစလို၍ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ ေဝဖန္မွုမ်ိဳးျပဳလုပ္တာဟာ အျပစ္မရွိသလို ငရဲလဲမႀကီးပါဘူး။
ဒကာဒကာမေတြအေနနဲ႔ ဤကဲ့သို႔ ေဝဖန္မွုမ်ိဳးကို ျပဳလဲျပဳလုပ္သင့္ၾကပါတယ္။ ဒါမွသာလၽွင္ သာသနာေတာ္ႀကီးဟာ စင္စင္ၾကယ္ၾကယ္နဲ႔ အဓြန႔္ရွည္တည္တန႔္နိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒုတိယေရႊက်င္သာသနာပိုင္ ဘာသာဋီကာက်မ္းျပဳအေက်ာ္ အဂၢမဟာပ႑ိတ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ အမရပူရ မဟာဂႏၶာ႐ုံဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက “ဤဝိသာခါ၀တၳဳကို မွတ္ခ်က္ထား၍ ယခုကာလ၌လည္း သာသနာ သန႔္ရွင္းေစလိုေသာ သေဘာျဖင့္ မေတာ္မတဲ့ ျပဳက်င့္သူမ်ားကို ယဥ္ေက်းစြာ ေျပာဆိုတားျမစ္နိုင္ ကဲ့ရဲ့ရွုံ႔ခ်နိုင္၏။
ထိုသို႔ ကဲ့ရဲ့ရွုံ႔ခ်မွုေၾကာင့္ တစ္စုံတစ္ခုမၽွ အျပစ္မရွိေခ်လို႔ ဘုရားဥပေဒေတာ္ႀကီးက်မ္းမွာ ေရးသားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရဟန္းသံဃာေတြကို ေကာင္းေစလိုတာေၾကာင့္ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ ေဝဖန္မွုျပဳလုပ္ျခင္းေၾကာင့္ အျပစ္မျဖစ္သလို ငရဲလည္းမႀကီးဆိုတာ သိမွတ္နားလည္ထားၾကရပါမယ္။ ယုတ္မာေသာ စိတ္ေနသေဘာထားနဲ႔ အျပစ္မရွိအျပစ္ရွာၿပီး ရွုတ္ခ်ေဝဖန္တာမ်ိဳးကေတာ့ အျပစ္ရွိပါတယ္။ ငရဲႀကီးပါတယ္။
ပါခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၲေဒါက္တာအရွင္နႏၵမာလာဘိဝံသ
