အသက္ ၃၅ ႏွစ္အရြယ္ရွိတဲ့ ကေလး ၂ ေယာက္ အေမဟာ သူမကိုယ္သူမ မွန္ထဲ ျပန္ၾကည့္လိုက္တယ္…။
သူမကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ဟာ အပ်ိဳဘဝကလို မလွပနိုင္ေတာ့…။
တျဖည္းျဖည္းတက္လာတဲ့အဆီေတြ ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့…။
ကေလးႏွစ္ေယာက္အတြက္ တာဝန္ေက်ပြန္ေအာင္ျပဳစုရင္း… ေယာက္်ားကို ဟင္းေကာင္းေကာင္း ခ်က္ျပဳတ္ေပးရင္း… အိမ္ကို အလွဆုံးျဖစ္ေအာင္ျပင္ဆင္ရင္း… အိအလွမပ်က္ေအာင္မ္မွုေရာသိပ္ေတာ္တဲ့ အိမ္ရွင္မေကာင္း မိခင္ေကာင္းျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားရင္း…
သူမကိုယ္သူမ ဂ႐ုမစိုက္နိုင္ခဲ့….။
ဒီအားနည္းခ်က္တစ္ခုနဲ႔ပဲ…သူမဘဝရဲ့ အဆိုးဆုံးေန႔ေတြစ တင္ခဲ့ရတယ္….။
အသက္ ၃၈ ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္တဲ့ သူမရဲ့ ေယာက္်ားက အ ြခားမိန္းမနဲ႔ ေဖာက္ျပန္တယ္။
ပထမေတာ့ ေယာက္်ားက မိန္းမအသစ္နဲ႔ သူမ မသိေအာင္ ခ်ိန္းေတြ႕တယ္။ ဖုန္းမက္ေဆ့ခ်္ေတြပို့တယ္…။
” ေမာင္ အ ြခားမိန္းမနဲ႔ေဖာက္ျပန္ေနသလား…”.. လို့ေမးလိုက္တယ္။
ေယာက္်ားက
” မင္း႐ုပ္မင္းျပန္ၾကည့္ဦး .. ေဖာက္ျပန္တဲ့ငါ အ ြပစ္လား..?” ..တဲ့….။
ဒီလို သူမပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ဖြင့္ေမးလိုက္ေတာ့ ေယာက္်ားက သူ႔ရည္းစားနဲ႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းတြဲတယ္…။
သူမကို ဂ႐ုမစိုက္ သူမအေရွ႕မွာ ဖုန္းဆက္တယ္။
ကေလးႏွစ္ေယာက္ေမြးေပးထားတဲ့ကေလးတို့ေမေမကို ေလးစားတန္ဖိုးထားတတ္တဲ့ ေယာက္်ားေတြထဲ သူမေယာက္်ားမပါခဲ့…။
ဆိုးတူ ေကာင္းဖက္ သစၥာရွိရွိေနခဲ့တာေတြ ဘာေတြ…အေရးမပါေတာ့ဘူးေလ …။
ေယာက္်ားဟာ အိမ္က အလွပျက္လာတဲ့ အိမ္ကမိန္းမကို စြန႔္ပစ္ခ်င္ၿပီေပါ့….။
ရည္းစားထားလို့အားမရ အိမ္ေထာင္ကွဲေပးဖို့ေျပာလာတယ္။ သူမက ျငင္းေတာ့ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ေစာ္ကားလာတယ္။
သူမဟာ သမီးနဲ႔သားေလး အမိမဲ့ အဖမဲ့ ျဖစ္မွာစိုးလို့ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေတာင္းပန္ တယ္
ေယာက္်ားက လက္မခံေတာ့ဘူး…။ သူမကို အမ်ိဳးမ်ိဳးၿခိမ္းေျခာက္ၿပီးကြဲခိုင္းတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ သူတို့ ႏွစ္ဦး တရား႐ုံးကိုေရာက္လာတယ္…။
သူမ နိုင္ငံက ဥပေဒေတြကိုလည္း သူေ။မ မုန္းခဲ့ၿပီ…။ သူမ ေယာက္်ား ကဝင္ေငြေကာင္းတယ္ေလ…။ တစ္လကို သိန္း ၅၀ ဝင္ေငြရွိတယ္။
ကေလးႏွစ္ေယာက္ကိုျပဳစုေနလို့ အလုပ္ထြက္မလုပ္နိုင္တဲ့ သူမ….။ တရားဝင္ ဝင္ေငြကမရွိ….။
အလုပ္လက္မဲ့ဆိုၿပီး တရားသူႀကီးက သူမကို ကေလးေတြ ေစာင့္ရွာက္ခြင့္မေပးခဲ့….။
သူမဟာ ရ ရာအလုပ္ဝင္လုပ္ၿပီးကေလးေတြကိုေကၽြးေမြးမယ္လို့ အႀကိမ္ႀကိမ္ေတာင္းပန္ရွာတယ္…။
ဒါေပမဲ့ အခ်ည္းႏွီးပါပဲ…။
ဒီလိုနဲ႔ အမွုၿပီးသြားတယ္။ေယာက္်ားဟာ ကေလးေတြ ေခၚသြားတယ္…။သူမ ဘဝပ်က္သြားတယ္…။
ကေလးေတြက ေယာက္်ားကေခၚသြားတာခ်စ္လြန္းလို့ေတာ့မဟုတ္ဘူး…။ သူမကို ကေလးစရိတ္ေထာက္ပံရမွာစိုးလို့ ေလ..။
ေလာကႀကီးက သူမကို ရက္စက္ေပၿပီ…။
အခုေတာ့….သူမဘဝ …သူမ နံေဘးမွာ တေယာက္မွမရွိေတာ့ဘူး…။
သမီးေလးက သူမဆံပင္ေတြကို လက္နဲ႔ သပ္ၿပီး ေနာက္ဆုံးေျပာခဲ့တယ္။
“အေမ မငိုနဲ႔ေနာ္…”
သားေလးက“ဟုတ္ တယ္ အေမ ငိုရင္ ခရစ္စမတ္ဘိုးဘိုးႀကီးက အေမ့ကို လက္ေဆာင္ေပးမွာမဟုတ္ဘူး…”
ခရစ္စမတ္ဘိုးဘိုးႀကီးလက္ေဆာင္လိုခ်င္လို့ မငိုပဲအားတင္းထားတဲ့သမီးနဲ႔သားေလးကေတာ့ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔…။
ဟုတ္ပါတယ္…သူမ အနားမွာ ဘယ္သူမွမရွိေတာ့ပါဘူး…။
တရားသူႀကီးက သူမနဲ႔ကေလးေတြကို ၂ ပတ္တစ္ခါပဲ ေတြ႕ခြင့္ေပးပါတယ္..။
ေယာက္်ားဟာ သူမကို ထပ္ၿပီး ေကာက္က်စ္ ယုတ္မာျပန္ တယ္။
သူမနဲ႔ကေလးေတြကို ေပးေတြ႕ရတာ အလုပ္ရွုပ္လို့ သူမဖုန္းဆို မကိုင္ေတာ့ပါဘူး။
အိမ္ကိုလည္းေျပာင္းပစ္လိုက္တယ္။
ေယာက္်ား ဘယ္မွာေနလဲဆိုတာလည္း သူမ မသိေတာ့ဘူး…။
သူမဟာ ကေလးေတြကိုလြမ္းတဲ့စိတ္နဲ႔ ႐ူးမတတ္ခံစားေနရတယ္။
၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ၈ လပိုင္း
ေမာင္ႏွစ္မႏွစ္ေယာက္ ခံစားခ်က္လည္း မိခင္နဲ႔ မျခားနားပါပဲ….
တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္တဲ့ ေယာက္်ားေၾကာင့္ဘဝေတြ ပ်က္ၿပီ…။
ရွင္း ဝမ္ ေယာင္း ဆို( Shin Won Yong )ဆိုတဲ့ သားေလးက အသက္ ၅ ႏွစ္အရြယ္ပဲရွိေသးတယ္…။သမီးေလးကေတာ့ အသက္ ၈ ႏွစ္အရြယ္…။
ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္ဟာ အဲဒီေန႔ကစၿပီး မိေထြးနဲ႔ေနလိုက္ရတာေပါ့…။
ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္လုံးကို အေဖနဲ႔ မိေထြးဟာစၿပီးႏွိပ္စက္ေတာ့တယ္…။
သူတို့ ေန႔တိုင္းအရိုက္ခံရတယ္ေလ..။
၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ၃ လပိုင္း
သူတို့ဟာ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ကို ကေလးေစာင့္ေရွာက္ေရးဌာနကိုပို့ၿပီး စာသင္ခိုင္းတယ္။
အဲဒီမွာ ကေလးမ်ားျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေရးက ကေလးေတြကို စာျပေပးရတဲ့ ဆရာမနဲ႔ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ စေတြ႕ၾကတာေပါ့…။
ပထမေန႔မွာပဲ ဆရာမက ထမင္းေကၽြးေတာ့ ကေလးေတြဟာ ထမင္းခဏ ခဏ ထပ္ေတာင္းေနတာၾကည့္ၿပီး ဆရာမက အံၾသေနခဲ့တယ္..။
ေနာက္ေန႔ေတြမွာ …ဆရာမကေခ်ာ့ေမးေတာ့ ကေလးႏွစ္ေယာက္က ဒီလိုေျပာၾကတယ္….။
“ဆရာမဆီလာရတာ သမီးတို့ အေပ်ာ္ဆုံးပါပဲ…။”
“သမီးတို့ အျမဲ ဗိုက္ဆာတယ္.. မိေထြးက ထမင္း မေကၽြးဘူး ဆရာမ..။”
“သမီးထမင္းမခ်က္တတ္ဘူး။ ေမာင္ေလးက ပိုဆိုးေပါ့..။”
“သမီးတို့ ဗိုက္ဆာတယ္ေျပာရင္ ဝရန္တာကို ထုတ္ၿပီး တခ်ိန္လုံးရပ္ခိုင္းတယ္..။”
ဒါေတြၾကားရတဲ့ဆရာမဟာ ရင္ေတြပူလာတယ္….။ အခုတစ္ေလာ ကေလးႏွိပ္စက္ သတ္ပစ္တာေတြ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား သတင္းေတြထဲမၾကာခဏၾကားေနရတယ္ေလ။
“ဒီေမာင္ႏွမကို ေတာ့ ငါကယ္မွ..”လို့ ဆရာမ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။
“ကေလးေတြ အမ်ားႀကီးထဲက ရွင္း ဝမ္ ေယာင္း ဆိုတဲ့ကေလးနဲ႔ သူ႔အစ္မကို စေတြ႕ကတည္းက ကၽြန္မ အလြန် သနားမိတယ္…”
ဆရာမဟာ သနားစိတ္နဲ႔ သူတို့ကို အျခားကေလးေတြထက္ကို ပိုၿပီးခ်စ္မိသြားတယ္။
ဆရာမဟာ ရွင္းတို့ေမာင္ႏွမကို ကူညီခ်င္လို့ သူတို့ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာမွတ္တမ္းကိုသက္ဆိုင္ရာက ေတာင္းၾကည့္ခဲ့တယ္။
ကေလးတို့ရဲ့ အေဖနဲ႔အေမဟာ တရားဝင္ကြာရွင္းခဲ့ၾကတဲ့အေၾကာင္း..။ ရွင္းအေဖဟာ ကင္မ္ဆိုတဲ့ ေနာက္မိန္းမနဲ႔ လက္ထပ္ထားျခင္းမရွိေပမဲ့ ရွင္းတို့ေမာင္ႏွမ ၂ ေယာက္နဲ႔ အတူတူေနထိုင္တဲ့အေၾကာင္း….။
“ကေလးရိုက္တဲ့ မိေထြးနဲ႔ ကေလးတို့အေဖ ျမန္ျမန္ ကြဲပါေစ..”
ဆရာမ ဆုေတာင္းလိုက္တယ္။ဆုေတာင္း႐ုံကလြဲၿပီး…။
၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ၇ လပိုင္း
ဆရာမ ဆုေတာင္းမျပည့္…။
ရွင္းအေဖနဲ႔ မိေထြးကင္မ္ဟာ တရားဝင္လက္ထပ္လိုက္ၾကတယ္…။
ဆရာမကဒီလိုေျပာတယ္။
“ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေဆာင္းရာသီမွာ အကႌ်ပါးပါးေလးေတြနဲ႔ တုန္ရင္ေနၿပီး ေက်ာင္းကိုလာတယ္..။”
“အကႌ်ေတြကလဲ ညစ္ပတ္ နံေစာ္ေနတာပဲ…။”
ရွင္းေမာင္ႏွမ အျမဲေျပာတဲ့စကား…
“ဗိုက္ဆာတယ္ ဆရာမ….”
“အျခားကေလးေတြနဲ႔ ရန္ျဖစ္ရင္ ေကာင္ေလးရွင္းဟာ ငိုပဲငိုတယ္.. ဘာမွ ျပန္မေျပာရဲ… ။ သတၱိမရွိ…။”
တေန႔ ကေလးေလး ၂ ေယာက္ဟာ ထီးမပါ မိုးေရထဲ အိမ္ျပန္သြားတယ္..။
ဆရာမ သည္းမခံနိုင္ေတာ့ဘူး။သူ႔မိဘေတြကို ဖုန္းေခၚလိုက္တယ္..။မိေထြးကဖုန္းကိုင္တယ္..။
“ကေလးေတြက အျမဲပဲ ဗိုက္ဆာေနတယ္ရွင့္.. ထမင္း ဂ႐ုစိုက္ေကၽြးေစခ်င္တယ္။ ဒီေန႔လဲ ထီးမရွိလို့ မိုးေရထဲ လမ္းေလၽွာက္ျပန္သြားတယ္..။ ကေလးေတြကို ဂ႐ုမစိုက္တာ အေတာ္ တရားလြန္ေနၿပီ…”
ဆရာမ စိတ္ဆိုးဆိုးနဲ႔ေျပာလိုက္တယ္…။
“ကၽြန္မလည္း ထီးအျမဲဝယ္ေပးေနတာပဲ.. ေပ်ာက္တာ ဘယ္လို တတ္နိုင္မလဲ…?”
မိေထြးက ရွင္းအေဖကို ဘာေတြ တိုင္တန္းလိုက္လဲမသိ… ။ ရွင္းအေဖဟာ ေဒါသတႀကီးနဲ႔ ဆရာမဆီ ဖုန္းဆက္လာတယ္။
” ခင္ဗ်ားတို့တေတြ စကားေျပာဆင္ျခင္ၾက.. ဒီကေလးကို သူ႔အေမ အရင္းကေတာင္ ထမင္းမေကၽြးတာ ကၽြန္ေတာ့္ မိန္းမအသစ္စက္စက္က ဘာလို့ ေကၽြးရမလဲဗ်… ”
“ေနာက္တစ္ခါ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမကို တစ္ခုခုထပ္ေျပာရင္ ခင္ဗ်ားတို့ မလြယ္ဘူးမွတ္…”
“ဟင္..?!?”
ဆရာမ ငိုခ်လိုက္ရမလိုျဖစ္သြားတယ္…။
“အေဖမွဟုတ္ရဲ့လား…? ႐ူးမ်ားေနသလား..?”
ေနာက္ေန႔က်ေတာ့ သူတို့ကေလး ၂ ေယာက္ကို ဆရာမဆီ မပို့ေတာ့ဘူး…။
ဆရာမဟာ ကေလး က်န္းမာေရးကို စစ္ေဆးဖို့လိုအပ္တယ္လို့ အေၾကာင္းျပၿပီး ကေလးေတြကို ေတြ႕ဖို့ႀကိဳးစားျပန္တယ္။
ဆရာမနဲ႔ အျခားဝန္ထမ္းေတြ သြားတဲ့အခါတိုင္း မိေထြးကတံခါးမဖြင့္ေပးဘူး။
စိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ ဆရာမဟာ ေနာက္ဆုံး ရဲစခန္းကို တိုင္လိုက္ေတာ့တယ္။
“က်ဳပ္ကေလးကို က်ဳပ္တို့ ေကၽြးေမြးနိုင္တယ္.. ခင္ဗ်ားတို့မလိုဘူူး…ရဲေတြလဲမလိုဘူး”
အဲဒီေန႔က စၿပီး ဆရာမေတြ ရွင္းတို့ ေမာင္ႏွမကို လုံးဝ ေတြ႕ဆုံခြင့္မရေတာ့ဘူး။
၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ၄ လပိုင္း
အဖြားျဖစ္သူ (ရွင္း ဖခင္ရဲ့မိခင္) ဟာ သမီးအႀကီးေလးကိုသနားလြန္းလို ေခၚထုတ္သြားေတာ့တယ္..။ သမီး မိန္းကေလးဆိုေတာ့ စိုးရိမ္တာလည္းပါတာေပါ့…။
ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္လုံးကို တာဝန္ယူဖို့က်ေတာ့ အဖြားခင္မ်ာ မတတ္နိုင္…။
သားေလး ရွင္း တစ္ေယာက္ထဲ အဲဒီအိမ္မွာ မ်က္ႏွာငယ္ငယ္ က်န္ရစ္ခဲ့ရတယ္…။
ဆရာမေတြဟာ ရွင္းအတြက္ အခုမွ ပိုၿပီး စိုးရိမ္ေသာကေရာက္ရေတာ့တယ္။
ဥပေဒအရ မိဘခြင့္ျပဳခ်က္မရရင္ ကေလးကို အတင္းေစာင့္ေရွာက္လို့မရပါဘူး။ ဖခင္နဲ႔မိေထြးဟာ ကေလးကို ကေလးေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖြဲ႕အစည္းက ထုတ္ပစ္လိုက္ၿပီေလ…။
ဆရာမဟာ ရွင္းအိမ္နားကို မေယာင္မလည္သြားၿပီး ေတြ႕ရေလမလား ၾကည့္ရတာအေမာ…။
ရက္ေတြသာၾကာလာတယ္…အရိပ္အေယာင္ေတာင္မေတြ႕ရ…။
ဆရာမအသစ္တစ္ေယာက္ကို မိေထြးဆီဖုန္းထပ္ဆက္ခိုင္းတယ္..။
“ကၽြန္မ ရွင္းအတြက္ စာအုပ္လက္ေဆာင္ေပးခ်င္လို့ပါ…”
မိေထြးေျပာတဲ့စကားက …
“ေက်းဇူး…တိုက္ခန္း အေစာင့္ကိုေပးထားခဲ့ပါ..”
ဆရာမက ဖုန္းထပ္ဆက္ေတာ့ မိေထြးဆီက ဖုန္းမက္ေဆ့ခ်္ပို့လာတယ္။
” ကေလးကို ဂ႐ုစိုက္တာ ေက်းဇူးတင္ေပမယ့္ အပိုေတြ သ႐ုပ္ေဆာင္ျပေနတာ မလြန္လြန္းဘူးလားရွင့္…? ကေလး ေမြးစားခ်င္ရင္ တရားဝင္လာေတာင္းေပါ့ရွင္..”…တဲ့…။
ရွင္းရဲ့မိခင္ကလည္း ဒီလို ရွင္း တစ္ေယာက္ထဲ မိေထြးအိမ္မွာက်န္ရစ္တယ္ဆိုတာ သတင္းၾကားလို့ အဖြားကတဆင့္ စာပို့ရွာတယ္…။
“သားေလးကို ျပန္ေပးၾကပါရွင္…ေတာင္းပန္ပါတယ္….”
ဒါေပမဲ့ ဖခင္နဲ႔ မိေထြးက စာမျပန္….။
၂၀၁၆ ခုႏွစ္ ၁ လပိုင္း ၇ ရက္ေန႔
ရွင္း အသက္ ၇ ႏွစ္…မူလတန္းေက်ာင္းသားေလးျဖစ္လာေတာ့မယ္…။
ဖခင္က ရွင္း ကို ေက်ာင္းလာမအပ္….။ ဆရာမေတြဟာ ဖခင္ကို ဖုန္းဆက္ ေမးျမန္းၾကတယ္….။
“ဪ… ကၽြန္ေတာ္တို့ တပတ္အၾကာ အိမ္ေျပာင္းမလို့ ဗ်…”
၂၀၁၆ ခုႏွစ္ ၃ လပိုင္း ၁ ရက္ေန႔
ဆရာမေတြဟာ ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကတာေပါ့…။ ႏွစ္လအၾကာ ကေလးငယ္ရွင္းကို ဘယ္ေက်ာင္းကိုမွ လာမအပ္တဲ့အခါ ပညာေရး အဖြဲ႕အစည္းကေန မသၤကာျဖစ္ၿပီး ရဲတပ္ဖြဲ႕ကို အေၾကာင္းၾကားလိုက္ၾကတယ္…။
အဲဒီေတာ့ ရဲတပ္ဖြဲ႕ဝင္ေတြ ေရာက္လာၾကၿပီး မိေထြးနဲ႔ဖခင္ျဖစ္သူကို စစ္ေဆးၾကတာေပါ့…။
အဲဒီေတာ့ မိေထြးက ဒီလိုေျပာတယ္…
” အမွန္ေတာ့….၂ လပိုင္း ၁၁ ရက္ေန႔ထင္တယ္ ..ကၽြန္မ ေယာက္်ားနဲ႔ စကားမ်ားတယ္…။ ကၽြန္မ သူ႔ကေလးကို လမ္းေပၚမွာတေယာက္ထဲထားပစ္ခဲ့ၿပီး ျပန္လာခဲ့ပါတယ္..ဘယ္ေရာက္သြားမွန္းမသိေတာ့ဘူး ”
“ဗ်ာ..? ကေလးေပ်ာက္တာ အရက္ ၂၀ ေလာက္ရွိေနၿပီ ျပန္မရွာၾကဘူးလား..ရက္စက္ပါေပ့..”
ရဲေထာက္လွမ္းေရးေတြက CCTVကို စစ္ေဆးၾကတယ္။ မိေထြးနဲ႔ ကေလးငယ္ရွင္း အျပင္ထြက္တာ မေတြ႕ရ… CCTV မရွိတဲ့လမ္းေတြပဲ ေရြးသြားၾကတာလား… မသကၤာစရာ…။
သူတို့ တစ္ခုခုေတာ့ လိမ္ေနၿပီ….။
ဖခင္ကေတာ့ ဒီလိုေျပာတယ္…။
“ကေလးအိမ္မွာ မရွိဘူးဆိုတာ က်ဳပ္ သတိေတာင္မထားမိဘူး.. အလုပ္မ်ားလို့ဗ်ာ..”…တဲ့..။
ရဲတပ္ဖြဲ႕က လူေပ်ာက္ေၾကာ္ျငာထုတ္ေတာ့တယ္…။ ကေလးငယ္ရွင္းကို အပူတျပင္းရွာေဖြၾကတာေပါ့…။
အိမ္အနီးအနား တဝိုက္က ေခ်ာင္းထဲ… ေတာင္ကုန္းေတြ.. ေနရာအႏွံ့ ပိုက္စိတ္တိုက္ရွာၾကတယ္။
၂၀၁၆ ခုႏွစ္ ၃ လပိုင္း ၁၀ ရက္ေန႔
ေတာင္ကိုရီးယား – ေဖ်ာင္းတက္( South Korea – Pyeong Taek )အလြန္ေအးလွတဲ့ ေဆာင္းရာသီအခ်ိန္…။
အသက္ ၇ ႏွစ္အရြယ္ ကေလးငယ္ေလးတစ္ေယာက္ ေအးစိမ့္လွေသာ ေျမႀကီး ထဲမွာ အဝတ္မပါ ေသဆုံးေနေလေရာ….။
အဲဒီကေလးေလးဟာ အရပ္ ၁၂၁ စင္တီမီတာ၊ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ၁၅ ကီလိုဂရမ္ရွိတဲ့ အရိုးေပၚအေရတင္ ရွင္း ဝမ္ ေယာင္းေလးေပါ့…။
အဲဒီဖက္ နယ္ေျမက ရဲေတြက ဒီကေလးကို ‘ရွင္း’ မွန္းမသိၾကေသးဘူး…။
ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ ေတြ႕ရၿပီး ေျမအျမဳပ္ခံရတာ တစ္လရွိၿပီလို့ ပညာရွင္ေတြက ခန႔္မွန္းၾကတယ္။
ရဲေထာက္လွမ္းေရးေတြက အေလာင္းကို ဓာတ္ခြဲခန္း ပို့လိုက္တယ္…။
ကေလးငယ္ေလးရဲ့ကိုယ္ခႏၶာတစ္ခုလုံး အညိဳ အမည္းစြဲေနရွာတယ္…။
ဦးေခါင္းပိုင္းမွာ အေရခြံေတြ ပ်က္စီး စုတ္ျပဲေနတယ္…အဲဒီ အေရခြံအပိုင္းအား စစ္ေဆးလိုက္ေတာ့ အစြန္းခၽြတ္ေဆးအျပင္းစားတစ္မ်ိဳး ေၾကာင့္ အသားအရည္ လာင္ကၽြမ္းေနတာျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရတယ္။
နဖူးမွာလည္း ေပါက္ျပဲ ဒါဏ္ရာ တစ္ခုရထားေသးတယ္…။
ကေလးေလးရဲ့ အစာအိမ္ထဲတြင္ အစာ တစ္စက္မွမရွိ…။ ကေလးငယ္ဟာ အရိုးေပၚ အေရတင္ေနတယ္..။
ကေလးငယ္ရဲ့ နံရိုးတစ္ေခ်ာင္းလည္းက်ိဳးေနရာက အနည္းငယ္ျပန္ဆက္စျပဳေနတယ္။
ေထာက္လွမ္းေရးေတြဟာ “ကေလးအေလာင္း တစ္ေလာင္း ေတာင္ေပၚမွာေတြ႕ရေၾကာင္း… မည္သူမည္ဝါ မသိရေသးေၾကာင္း..” သတင္းေတြမွာ ေၾကျငာလိုက္တယ္။
အဲဒီသတင္းကို TV မွာ ရွင္းအေဖကေတြ႕ေတာ့ အေတာ့္ကို တုန္လွုပ္ေျခာက္ျခားသြားတာေပါ့…။
ရွင္းရဲ့အေဖဟာ သူ႔မိန္းမကိုေျပာလိုက္တယ္…။
“သြားၿပီ… သူတို့ေတြ႕သြားၿပီ…လာမဖမ္းခင္ အျပစ္ဝန္ခံရင္ အျပစ္ေလၽွာ့တယ္ၾကားတယ္အခ်စ္ေရ… ေမာင္ ရဲစခန္းကို ဖုန္း ဆက္မွ….”
မိေထြးဟာ ရွင္းဖခင္ကို အားကိုးတႀကီး ၾကည့္ေနတာေပါ့…။
“ကၽြန္မ အဖမ္းခံရေတာ့မယ္..”
“ေမာင့္အျပစ္လြဲခ်… စိတ္မပူနဲ႔…”
” ကၽြန္ေတာ္ ရွင္း ဝမ္ ေယာင္း ကိုသတ္ၿပီးေျမျမႇုတ္ခဲ့ေၾကာင္း ဝန္ခံပါတယ္…” ဖခင္ဟာ ရဲစခန္းကိုဖုန္းဆက္လိုက္တယ္။
” ရွင္း ဝမ္ ေယာင္း နဲ႔ ခင္ဗ်ား ဘယ္လိုေတာ္စပ္ပါသလဲ ခင္ဗ်ာ..?”
“သူ႔ အေဖပါ…”
၂၀၁၆ ခုႏွစ္ ၁ လပိုင္း နဲ႔ ၂ လပိုင္း CCTVေတြကိုပါ အေသးစိတ္စစ္ေဆးၾကေတာ့ ဖခင္နဲ႔ မိေထြးဟာ အထုတ္ႀကီးတစ္ထုတ္ကို ကားေပၚကိုတင္ၿပီး ကေလးေျမျမဳတ္ထားတဲ့ ေတာင္ကုန္းဖက္ခရီးထြက္သြားသည္ကို စစ္ေဆးေတြ႕ရွိရတယ္…။
ဒါဟာ ေထာက္လွမ္းေရးအတြက္ သက္ေသျဖစ္ခဲ့တယ္..။
ရဲေထာက္လွမ္းေရးေတြ ေမးျမန္း စစ္ေဆးၾကလို့ ဇတ္လမ္းအမွန္သိေတာ့တယ္။ ကေလးငယ္ေလးရွင္း အျဖစ္က တကယ့္ကို ဆိုးလွပါတယ္….။
ရွင္း ဖခင္က အစကတည္းကိုက ကေလးစရိတ္မေပးခ်င္လို့ ကေလးေတြကိုေခၚလာခဲ့တာေလ….။
ရွင္းအစ္မကို အဖြားျဖစ္သူက ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္လိုက္တဲ့အခါ ရွင္းဟာ တကယ့္ကို ကူကယ္ရာမဲ့ျဖစ္ခဲ့တာေပါ့…။
အားကိုးစရာ ဖခင္ကလည္း မိေထြးမ်က္ႏွာကို အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္..။
ဆာေလာင္ေနတဲ့ ကေလးဟာ အျမဲ အရိုက္ခံရတယ္။ ထမင္း တစ္လုပ္စားရတဲ့အခ်ိန္ဟာ ကေလးငယ္ရွင္းဘဝရဲ့ အေပ်ာ္ဆုံးအခ်ိန္ပါပဲ….။
၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ၁၁ ပိုင္း ေဆာင္းရာသီကစၿပီး မိေထြးဟာ ရွင္းကို ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ထမင္းမေကၽြးပဲ ၂၄ နာရီပိတ္ထားလိုက္တယ္။
ကေလးငယ္ရွင္းကို ဒီလိုမ်က္စိအေရွ႕မွာ မျမင္ရေတာ့ သူမအလြန္ နစ္ေျမာေနတဲ့ ဟန္းဖုန္းဂိမ္းကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ကစားလို့ရပါလားဆိုၿပီး အဲဒီ အရသာကို သိသြားတယ္။
၂၄ နာရီျပည့္ရင္ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကိုဖြင့္ ထမင္းနည္းနည္းထည့္ထားတဲ့ ခြက္ကို တိရိစၧာန္အစာေကၽြးသလိုေရခ်ိဳးခန္းအထဲ ပစ္ထည့္ေပးတယ္….။
တစ္ခါတစ္ေလ အျပင္ထြက္ခြင့္ရတယ္။ အမွားတစ္ခုလုပ္တာနဲ႔ “အထဲျပန္ဝင္”..ပဲ…။
ဒီလိုနဲ႔ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ပိတ္ၿပီး ကေလးငယ္ေလးကို ေထာင္ခ်ထားလိုက္တာ ၃ လတိတိ…။
“ခင္ဗ်ားတို့ဘာလို့ကေလးကို ဒီလိုလုပ္ခဲ့တာလဲ…”… ရဲေထာက္လွမ္းေရးေတြက ေမးတယ္…။
သူတို့ အေျဖက …”အိမ္သာခြက္ထဲ ေသးမေပါက္တတ္လို့ အျပစ္ေပးတာပါ…” ..တဲ့
ဒီလိုနဲ႔ရွင္းရဲ့ က်န္းမာေရးဟာ တစ္ေန႔ တစ္ျခား ပိုၿပီးဆိုးလာတယ္…။
သူတို့အိမ္သာတက္တဲ့အခါ ကေလးကို နံရံမွာဖက္ကို မ်က္ႏွာလွည့္ရပ္ေစၿပီး ကေလးငယ္ရွင္းကို မ်က္ႏွာလႊဲခိုင္းထားၾကတယ္…။
ရွင္း မေသဆုံးခင္ ရက္အနည္းငယ္ကေပါ့…ကေလးငယ္ရွင္းဟာ ေရခ်ိဳးခန္းအျပင္မွာ ခဏေနခဲ့ရေသးတယ္။
က်မ္းမာေရးမေကာင္းေတာ့တဲ့ ကေလးဟာ ဆီးသြားရင္း ဆီးမနိုင္… ဆီးေတြဟာအိမ္သာခြက္အျပင္ဖက္ကို အနည္းငယ္ထြက္သြားျပန္ပါေလေရာ…။
မိေထြးက ဒါကို အျပစ္ရွာၿပီ…။ရွင္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲထည့္ပိတ္ထားလိုက္ျပန္ တယ္။
ေရခ်ိဳးခန္းထဲျပန္ဝင္ရမွာကို ေသမေလာက္ ေၾကာက္လန႔္ေနရွာတဲ့ ကေလးငယ္ရွင္းဟာ အႀကိမ္ႀကိမ္ေတာင္းပန္ တယ္…။
ဒီတစ္ခါ ကေလးေလးဟာ အေတာ္ အားနည္းေနၿပီ….။ ေဆာင္းရာသီရဲ့ ခ်မ္းေအးမွုကို ေအးစက္လွတဲ့ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ခုခံဖို့ အားမရွိေတာ့…။
ကေလးေလးဟာ ခ်မ္းလြန္းလို့ အျပင္ထြက္ ချင်လို့ တံခါးအဝမွာ ျပဴတစ္ ျပဴတစ္လုပ္တယ္… ဒါကို အေဖက ေတြ႕ရာနဲ႔ ပစ္ေပါက္ရိုက္ႏွက္ၿပီး အထဲျပန္ဝင္ခိုင္းတယ္…။
အေဖပစ္ေပါက္တဲ့ ပစၥည္းတစ္ခုဟာ ကေလးငယ္ရွင္းရဲ့ဦးေခါင္းကိုထိသြားတယ္။
ကေလးဟာ လဲက်သြားၿပီး အိမ္သာေစာင္းနဲ႔ နဖူးနဲ႔ေဆာင့္မိသြားတယ္။ နဖူးကြဲၿပီး ေသြးေတြက်လာတယ္…။
ဒါကို မေက်နပ္နိုင္တဲ့ မိေထြးက ကေလးငယ္ကို ဒူးတုတ္ခိုင္းလိုက္တယ္…။
မိေထြးဟာ ရွင္းရဲ့ ဦးေခါင္းေပၚသို့ အစြန္းခၽြတ္ေဆးရည္ အျပင္းစားေလာင္းခ်ခဲ့ၿပီး…
“ေဆးထည့္ေပးတာေလ …မွတ္ၿပီလား”…တဲ့..။
ကေလးငယ္ေလးရွင္းရဲ့ ဦးေခါင္း၊ မ်က္ႏွာ အေရခြံေတြ စုတ္ျပဲကုန္တယ္။
ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္ ဖခင္ျဖစ္သူ အိမ္သာတက္ ဖို့ ဝင္သြားတဲ့အခါ ကေလးငယ္ေလး ရွင္းဟာ အသက္ငင္ေနရွာတယ္..။
“အေမ…အေမ…”သားေလးရွင္းဟာ တစ္ကိုယ္လုံးတုန္ရင္ၿပီးအသံတိုးတိုးေလးနဲ႔ အေမကို တမ္းတေနရွာတယ္…။
ဖခင္ျဖစ္သူ လန႔္သြားတယ္…။
“မိန္းမေရ.. ေဆး႐ုံပို့မွျဖစ္မယ္…”
“ဘယ္ျဖစ္မလဲရွင့္.. ကၽြန္မတို့ ႏွိပ္စက္ထားတာေတြ ေပၚကုန္မွာေပါ့..”
၂၀၁၆ ခုႏွစ္ ၂ လပိုင္း ၁ ရက္ေန႔
အသက္ငင္ေနေသာ ကေလးငယ္ရွင္းကို ၾကည့္ၿပီး မိေထြးက ဒီလိုေတြးတယ္။
“တကယ္လို့မ်ား ေဆး႐ုံတက္ရရင္ အစြန္းခၽြတ္ေဆးရည္ေတြ ကေလးေခါင္းမွာေတြ႕လို့မျဖစ္ဘူး”
မိေထြးဟာ ကေလးကို ေရေအးထဲမွာ ၂၃ နာရီေလာက္ စိမ္ထားလိုက္ျပန္တယ္။
အလြန္ေအးတဲ့ ေဆာင္းရာသီျဖစ္တာမို့ ကေလးေလးဟာ ေရခဲရိုက္ၿပီးသားျဖစ္သြားေတာ့တယ္…။
ကေလးငယ္ေလး ရွင္း ႏွလုံးခုန္ရပ္ၿပီး ေသဆုံးသြားတယ္။
သူတို့ ကေလး အေလာင္းကို ေစာင္နဲ႔ပတ္ၿပီး အဝတ္ေလၽွာ္စက္ထဲထည့္ထားလိုက္ၾကတယ္။
၂ ရက္ေလာက္ၾကာေတာ့ ရွင္းရဲ့အဖိုးအုပ္ဂူရွိတဲ့ ေတာင္ေပၚမွာ ျမဳပ္လိုက္ၾကတယ္..။
လူသားမဆန္တဲ့ အဲဒီလင္မယားဟာ ကေလးေသဆုံးတဲ့ေန႔မွာ ဝက္ေျခေထာက္ေပါင္းကိုေတာင္ မွာယူစားေသာက္ခဲ့ၾကေသးတာေပါ့…။
ၿပီးေတာ့ အဲဒီေန႔က သူတို့ ဖုန္းဂိမ္းအသစ္ေတြကို ေငြေပးဝယ္ယူၿပီး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ အပူအပင္ကင္းမဲ့စြာနဲ႔ ဂိမ္းကစားေနခဲ့ၾကတယ္ေလ…။
ရွင္းရဲ့ ဖခင္ျဖစ္သူဟာ တစ္လမွာ သိန္း ၅၀ လခေကာင္းေကာင္းရေသာ သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေပမဲ့ မိေထြးက အသုံးၾကမ္းတယ္…။
မိေထြးရဲ့ ၇ လအတြင္း ဟန္းဖုန္းဂိမ္းအတြက္ ပဲ သုံးတဲ့ေငြက သိန္း ၆၀၀ ျဖစ္တယ္…။
မိေထြးဟာ ဂိမ္းကလြဲၿပီး ဘာကိုမွ ဂ႐ုမစိုက္တဲ့မိန္းမေပါ့…။
ဒီလို ေငြေတြသုံးခဲ့ေပမဲ့ ကေလးငယ္ ရွင္းကိုေတာ့ ထမင္းတစ္လုပ္ေကၽြးဖို့ ႏွေျမာတြန႔္တိုခဲ့တဲ့ မိေထြး…။
သူတို့လင္မယားႏွစ္ေယာက္ဟာ အဲဒီ ေငြေတြကို ဂိမ္းနဲ႔အရက္ အတြက္ပဲ အမ်ားဆုံးအသုံးျပဳခဲ့ၾကတာကိုေတြ႕ရတယ္…။
၂၀၁၆ ခုႏွစ္ ၂ လပိုင္း ၃ ရက္ေန႔ သူတို့ဖုန္းမက္ေဆ့ခ်္ေတြကို စစ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့…
ဖခင္-” အခ်စ္ေလး.. ထမင္းစားၿပီးၿပီလား?”မိေထြး-” ဟုတ္ကဲ့- သားေလးရွင္း နဲ႔အတူ ေခါက္ဆြဲမွာစားလိုက္တယ္..”ဖခင္-” သားေလး ေနေကာင္းတယ္ဟုတ္”မိေထြး- ” ထမင္းေကၽြး သြားတိုက္ေပးၿပီးၿပီ”
သူတို့ ဖုန္းမက္ေဆ့ခ်္ေတြျဖစ္တယ္…။
သူတို့ဟာ ကေလးငယ္ရွင္းကို သတ္လိုက္ၿပီး ျပႆနာတက္မွာစိုးလို့ အသက္ရွင္ေနသလို ဖုန္းမက္ေဆ့ခ်္ေတြပို့ အလီဘိုင္ လုပ္ထားၾကတာေပါ့…။
အိမ္နားက ေဈးဆိုင္ေတြမွာ ေဈးသြားဝယ္ရင္လည္း မိေထြးက ကေလးငယ္ရွင္းထံ ဖုန္းဆက္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္တယ္။
အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႔
“သား ဘာစားခ်င္လဲ သားေလး .. အေမ ဝယ္ခဲ့မယ္ေလ..”
ကေလးငယ္ေလး ရွင္း ေသဆုံးၿပီး ၄ ရက္အၾကာ..
ဖခင္ျဖစ္သူနဲ႔မိေထြးတို့ဟာ ရွင္းမရွိေတာ့တာေၾကာင့္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ကေလးယူရန္ ေဆး႐ုံသို့သြားေရာက္ျပသခဲ့တာကို စစ္ေဆးေတြ႕ခဲ့ရတယ္..။
ရွင္းေသသြားတာကို ဝမ္းနည္းဖို့ေနေနသာသာ… ဘဝအသစ္ မိသားစုအသစ္အတြက္ စိတ္အားထက္သန္ေနၾကတာေပါ့…။
တရားခြင္မွာ ဖခင္ေျပာခဲ့တဲ့ စကားကေတာ့….
“ကၽြန္ေတာ္က ကေလးေတြကို ဦးစားေပးရင္ မိေထြးက မုန္းၿပီး ကၽြန္ေတာ္မရွိတုန္း ႏွိပ္စက္မွာစိုးလို့ ကေလးေတြကို တမင္သက္သက္ ရိုက္ႏွက္ျပခဲ့တာပါ..”
သူ႔ဘဝမွာ မိန္းမတေယာက္ဟာ ရင္ေသြးေတြထက္ အေရးႀကီးခဲ့တယ္…။
သားေလး ရွင္းဟာ ဖခင္၊ မိေထြးရဲ့ အႏွိပ္စက္ကို ၂ ႏွစ္ေက်ာ္ခံခဲ့ရတယ္။ ဘယ္လိုဘယ္ပုံ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔အႏွိပ္စက္ခံရတယ္ဆိုတာေတာ့ ေသသြားရွာတဲ့ သားေလးရွင္းက အေသးစိတ္မေျပာျပနိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့…။
ရသမၽွသက္ေသနဲ႔ ေထာက္လွမ္းေရးေတြဟာ သူတို့လင္မယားကို ေသတဲ့အထိေထာင္ထဲမွာေနေစဖို့ တရားသူႀကီးဆီ တင္ျပၾကေတာ့တယ္…။
၂၀၁၆ ၈ လပိုင္း ၁၁ ရက္ေန႔
တရားသူႀကီးဟာ မိေထြးကို အလုပ္ၾကမ္းနဲ႔ ေထာင္ အႏွစ္ ၂၀ …
ဖခင္ကို အလုပ္ၾကမ္းနဲ႔ ၁၅ ႏွစ္ ေထာင္ခ်လိုက္တယ္။
ျပည္သူေတြက ဒီလိုလူယုတ္မာေတြကို အျပစ္ေပးတာ နည္းလို့ ဆူပူဆႏၵျပၾကတယ္… ရဲေထာက္လွမ္းေရးေတြက အြမင့္ဆုံးခုံ႐ုံးအထိတက္ၿပီး မေသမခ်င္းေထာင္ခ်ဖို့ ေတာင္းဆိုၾကတယ္…။
ဒါေပမဲ့…မိေထြးကို အလုပ္ၾကမ္းနဲ႔ ေထာင္ဒါဏ္ ၂၇ႏွစ္
ဖခင္ကိုေတာ့ အလုပ္ၾကမ္းနဲ႔ ၁၇ ႏွစ္အထိ ပဲေထာင္ခ်လိုက္နိုင္တယ္။
ဆရာမကေတာ့ စိတ္ ထိခိုက္လြန္းလို့ အလုပ္နားလိုက္ရတယ္။
ဆရာမဟာ တစ္ေယာက္တည္းငိုေနေလ့ရွိတယ္…။
“ဒီနိုင္ငံမွာ ဆရာမတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ လုပ္နိုင္တာဆိုလို့ ဘာမွမရွိသေလာက္ပါလား…”
သားေလးရွင္းေျပာခဲ့စကားေလးတခြန္း ဆရာမ မေမ့နိုင္ဘူး…။
” ဆရာမ… သားသား ဆရာမကို အကာသလြင္ျပင္ႀကီးေလာက္ခ်စ္တယ္…”…တဲ့လား…။
“သားရယ္… ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစလို့ ဆရာမ ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္…။”
သမီးေလးက သူ႔ အေမဆီေရးထားတဲ့ စာေလးတစ္ေစာင္ကို ရဲေထာက္လွမ္းေရးေတြက မိေထြးရဲ့ ဗီရိုထဲမွာရွာေတြ႕လို့ အေမကို ေပးအပ္ခဲ့တယ္…။
မိခင္ဟာ အဲဒီစာကို ဖတ္ၿပီး ေမ့ေျမာလဲက်သြားေတာ့တယ္…။
” အေမ”
ေမာင္ေလးက အေမ့ကိုစာေရးပါဆိုလို့ ေရးေနတာပါ…။သမီးတို့ ေမာင္ႏွမ အေမ့ကိုခ်စ္တယ္။အေမေနေကာင္းတယ္မဟုတ္လား..?ေမာင္ေလးက အေမ့ကို သိပ္သတိရေနတယ္။ အေမ့ကို ခဏခဏေမးတယ္…။
သမီးတို့ အေမ့ကို လြမ္းတယ္..။အခု အေမအသစ္က အိမ္ေပၚလာၿပီးသမီးတို့နဲ႔ အတူတူေနတယ္။သမီးတို့ကို စကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာရဘူးတဲ့ …။ သမီးတို့ ေမာင္ႏွမ စကားေျပာခြင့္မရွိဘူး။ သမီးတို့ကို အခန္းထဲပိတ္ ထားတယ္။
တေန႔ကို ထမင္းလိပ္တစ္လိပ္ပဲေကၽြးတယ္။ဒါေပမယ့္ အေမ စိတ္မပူပါနဲ႔ ..။
သမီးတို့ ေအးေအးေဆးေဆး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေနပါမယ္…။
အေမ မငိုနဲ႔ေနာ္….။
အေမ့ကိုခ်စ္တဲ့
(သမီးတို့ ေမာင္ႏွမ)
ဖခင္တိုင္း ဒီလို တာဝန္မဲ့ ယုတ္မာတာမဟုတ္ေပမဲ့….၊
မိေထြးတိုင္း ဒီလို မိန္းမယုတ္ မဟုတ္ေပမဲ့…..၊
ဒီလိုယုတ္မာတဲ့ ဖခင္နဲ႔ မိေထြးေတြလည္း ေလာကႀကီးမွာ ရွိေနတယ္ဆိုတာ အံၾသထိတ္လန႔္စြာသိလိုက္ရေလတိုင္း ဝမ္းနည္းစြာ မ်က္ရည္က်မိပါတယ္……။
မေရႊမိုး (ကိုရီးယား
